போர் நடனம் சங்கம் மருவிய காலம் என்று காப்பியகாலத்தை சொல்கிறோம். தமிழின் ஐந்து பெரும் காப்பியங்களில் ஒன்றான சிலப்பதிகாரம் பல்வேறு நிகழ்த்துக்கலைகளை பதிவு செய்கிறது எனலாம். அவற்றில் முக்கியமானது மாதவியின் ஆடல் அரங்கேற்றம். புகார் நகரில் மாதவியின் அரங்கேற்றம் நிகழ்கிறது. நடனம் நிகழும் மேடையின் நீளம் அகலம் உயரம் இவை குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது, மூன்று வகை திரை (எழினி) விளக்கப்படுகிறது. அரங்கத்தில் நாட்டப்படும் தெய்வம் சொல்லப்படுகிறது. மக்கள் மத்தியில் சூழன்றாடும் வட்ட வடிவ களத்துக்கு மறுதிசையில் அமைவது மேடைக்கலை. துவக்க கால மேடைக்கலைகள் பொதுமக்களுக்காக அன்றி அரசன் முதலிய உயர்குடிக்காக நிகழ்த்தப்பட்டது என்றே கருதவேண்டியுள்ளது. அதனாலேயே அதற்கான இலக்கணம் மிக விரைவில் அமைக்கப்பட்டுள்ளது எனலாம். மாதவி தான்கற்ற நடனநூல் இலக்கணப்படி பழுதின்றி ஆடுகிறாள்.
தமிழில் முதன்முதலில் 'மேடை’ என்னும் அரங்க அமைப்பை பற்றி விரிவாக கூறப்படுவது சிலப்பதிகாரத்தின் இப்பகுதியில்தான். ‘நிகழ்த்துக் கலைகள்’ மேடைக்கு மேல் நிகழ்வது, கீழே நிகழ்வது என்று பிரிந்து விட்டதையும், மேடையிலும் நிகழ்த்துபவர் பார்ப்பவர் இடையேயும் திரைகள் தோன்றியுள்ளதையும் சிலப்பதிகார காலத்தில் பார்க்க முடிகிறது. திருவள்ளுவர் இதே கருத்தில் கூத்தாட்டு அவையை தற்காலிக உறவுக்கு உவமையாக்குகிறார். அதேசமயம் கலை செவ்வியல் என்னும் தன்மை நோக்கி நகரும்தோறும் அதற்கான அங்கீகாரமும் மதிப்பும் அதன்வழி வருவாயும் கிடைப்பதை உறுதிசெய்தது என்பதை மாதவியின் கதையிலே நாம் பார்க்கிறோம். கோவலனுக்கும் கண்ணகிக்கும் தரப்படும் துவக்க மதிப்பீட்டை விட, மாதவியின் சிறப்புகளை விரிவாகவே அடிகள் கூறுகிறார். பொதுமகளிர் மீதிருந்த நீண்டகால தலைவியரின் வெறுப்போடு, இந்த அங்கீகாரத்தின் மீதான பொறாமையும் சமூகத்தில் ஒருசாராரிடம் இருந்திருக்கலாம்.
_(attributed_to)_-_The_Man_of_Sorrows_-_NG3893_-_National_Gallery.jpg)
.jpg)
