Wednesday, 31 January 2024

கதாபாத்திரம் அல்ல கலைஞனின் திறமை தான் ஆட்டத்தை தீர்மானிக்கிறது - சிவானந்த ஹெக்டே நேர்காணல்

கெரமனே சிவானந்த ஹெக்டே
யக்ஷகானா கர்நாடகத்தின் தனித்துவமிக்க நிகழ்த்துக்கலை. இசை நடனம் வசனம் வண்ணங்கள் செறிந்த ஆடை அலங்காரம் என எல்லாம் இணைந்தது யக்ஷகானம். இரவு முழுக்க ஆடப்படும் ஆட்டங்களுக்காகவே இயங்கும் குழுக்களால் நீண்ட காலமாக நிகழ்ந்துவருகிறது. இக்கலைக்கு கர்நாடக மக்கள் பெருவாரியான வரவேற்பும் அளிக்கின்றனர், குறிப்பாக மேற்குக்கரையின் கிராம மக்கள் இக்கலையை பெரிதும் ஆதரிக்கின்றனர். தமிழகத்தின் தெருக்கூத்து கேரளத்தின் கதகளி போல யக்ஷகானாவிலும் ஆண்களே பெண்வேடமிட்டு ஆடிக்கொண்டிருந்தனர். இந்நூற்றாண்டில் பெண்களும் ஆடுகின்றனர். கதகளியில் மேடையில் ஆடுபவர் அபிநயம் மட்டுமே செய்வார், பாகவதர் பின்னணியில் பாடல்கள் பாடுவார். தெருக்கூத்தில் ஆடுபவரே பாடுவார் வசனமும் பேசுவார். யக்ஷகானத்தில் பொதுவாக பாகவதர் பின்னணியில் பாடுவார், ஆடுபவர் வசனங்கள் பேசுவார். கையில் வண்ண நூல்கள் சுற்றப்பட்ட தடி ஒன்றை வைத்துக்கொண்டு ஆடுவதுண்டு, அது செங்கோலும் வில்லும் வாளுமாக மாறிக்கொண்டே இருக்கும். முன்மேடையில் கலைஞர்கள் நடனமாடி, கதையை நடிக்கின்றனர். பின்மேடையில் பாகவதர் உள்ளிட்ட இசைக்கலைஞர்கள் அமர்கின்றனர். பாகவதருக்கு செண்டை, மத்தளம், தாளம் முதலிய கருவிகள் துணை செய்கின்றன. நடனம் என்றால் எளிதான அசைவுகள் அல்ல, செண்டை அதிர முழங்கால்கள் தரையில் இட்டு சுழன்றாடும் அடவுகள் உண்டு. மழை ஓய்ந்த பருவகாலம் முழுவதும் இந்த ஆட்டங்கள் கர்நாடகத்தில் தொடர்ந்து நடக்கிறது. ஓய்வுக்காலங்களில் பயிற்சி, அணிகளை தயாரித்தல் முதலியவற்றை செய்கிறார்கள்.

கர்நாடகத்தின் யக்ஷகானம்- சிவராம் காரந்த்


பொதுவாக கர்நாடகம் என்று அழைக்கப்படும் இந்தியாவின் கன்னட மொழி பேசும் பிராந்தியங்களில் யக்ஷகானா எனும் வளமான நாடக வடிவம் வழங்கி வருகிறது. முற்காலங்களில் இந்த நாடக வடிவம் “பாகவதார ஆட்டா” என்றோ, “தசாவதார ஆட்டா” என்றோ, எளிமையாக “பயலாட்டா” என்றோ அழைக்கப்பட்டது. கன்னடத்தில் “ஆட்டா” என்றால் கூத்து என்று பொருள். தொடக்க காலத்தில் கிருஷ்ணரின் கதைகளை நிகழ்த்த பயன்படுத்தப்பட்டதால் "பாகவதார ஆட்டா" என்றும் பின்னர் விஷ்ணுவின் தசாவதார கதைகளை நிகழ்த்த பயன்படுத்தப்பட்டதால் "தசாவதார ஆட்டா" என்றும் அழைக்கப்பட்டது. திறந்த வெளிகளில் நிகழ்த்தப்படுவதால் “பயலாட்டா” என்ற பெயராலும் அழைக்கப்பட்டது. யக்ஷகானா என்ற பெயர் அந்நாடகத்தின் பின்னணியில் இசைக்கப்படும் பிரத்தியேகமான இசையின் காரணமாக உருவானது. மிகப் பழமையான இவ்விசைவடிவம் குறித்த குறிப்புகள் பத்தாம் நூற்றாண்டிலும் பன்னிரெண்டாம் நூற்றாண்டிலும் எழுதப்பட்ட கன்னட இலக்கியங்களில் காணக்கிடைக்கின்றன. 1189இல் இயற்றப்பட்ட சந்திரப்பிரப புராணத்திலேயே இவ்விசை வடிவம் குறித்த குறிப்புகள் கிடைக்கின்றன. நாகசந்திரர் 1105இல் இயற்றிய மல்லிந்த புராணத்திலும் "யக்ஷகானம் தாமரையில் வீற்றிருக்கும் லக்ஷ்மி தேவிக்குப் பிரியமானது" என்று குறிப்பிடப்படுகிறது. பதினாறாம் நூற்றாண்டில் கவி ரத்னாகர் வர்னி "யக்கல கானத்தை" குறித்து தனது "பாரதேஷ வைபவ"த்தில் குறிப்பிடுகிறார். தென்கனரா பகுதியைச் சேர்ந்த ரத்னாகர வர்னியின் குறிப்புகளில் யக்கலகானம் இடம் பெறுவதிலிருந்தே யக்ஷகானம் கர்நாடக பகுதியெங்கும் பரவியிருந்ததை அறியமுடிகிறது.

கிறிஸ்துவின் சித்திரங்கள்: பகுதி 3 - உடலும் ரத்தமும் - தாமரைக்கண்ணன் அவிநாசி

(1)

இயேசுவின் உடல் கிறிஸ்தவ நம்பிக்கையிலும் செயல்பாட்டிலும் மைய இடம் வகிக்கிறது. கிறிஸ்துவின் உடல் பற்றிய குறிப்புகள் எதுவும் பைபிளில் இல்லை. பைபிளில் ஒருமுறை மட்டும், அவரை சிலுவையில் ஏற்றும் போது அவரின் ஆடைகளைக் களைவது பற்றிய குறிப்பு வருகிறது. எனினும் பதிமூன்றாம் நூற்றாண்டிற்குப் பிறகு அவரின் மனித அம்சம் கிறிஸ்தவ இறையியலிலும் சடங்குகளிலும் பிரதானமடைந்து அவரின் உடல் மீதான உணர்ச்சிகரமான பக்தியும் ஈடுபாடும் அதிகரிக்கும் போது பெரும்பாலான ஓவியங்களில் அவர் கிட்டத்தட்ட ஆடையற்ற வடிவிலேயே சித்தரிக்கப்படுகிறார். 

ஆடையற்ற உடல் மேற்கத்திய கலையில் தனித்துவமான முக்கிய கலை வடிவம், குறிப்பாக ஆண் உடல். ஆடையற்ற உடலின் கலைவடிவம் பொ.மு.5-ஆம் நூற்றாண்டில் கிரேக்கர்களால் தோற்றுவிக்கப்பட்டது. கலையின் மொழியில் ஆடையற்ற உடல் ஆபாசத்திற்கான குறியீடல்ல. கிரேக்க-ரோம கலைகளில் ஆடையற்ற உடலின் அழகு வழியாக ஒருவரின் அல்லது கடவுளரின் குணம், ஞானம், நெறி போன்ற அகப்பண்புகளையும் ஆளுமையையும் வெளிப்படுத்தினர். கடவுள்களின் ஆடையற்ற உடல் அழகு அவர்களின் தெய்வீகத்தன்மையின் குறியீடு. 

மகாயானத்தின் துவக்கம் - ஆனந்த குமாரசுவாமி


முதல் பௌத்த மகாசபை கூட்டங்களில் ஒன்று அசோகரின் காலத்தில் (பொ.மு.240) தனித்தனி பௌத்த குழுக்களுக்கிடையே நிகழ்ந்த விவாதங்களையும் முரண்களையும் தீர்க்கும் நோக்குடன் நடைபெற்றது. இந்தக் காலத்திலேயே பௌத்தத்திற்குள் பிளவுகள் ஏற்படத் துவங்கியிருப்பதை அசோகரின் கல்வெட்டுக்களில் இருந்து அறிகிறோம். ஆனால் அதற்கும் முன்பு புத்தரின் வாழ்நாளிலேயே பிளவுகள் ஒலித்துள்ளன. பிறகு காலம் செல்லச்செல்ல மேலும் பல குழுக்கள் தோன்றியுள்ளன. கிருஸ்துவத்திலும் மற்ற பெரு மதங்களிலும் நிகழ்ந்தது போல அக்குழுக்கள் ஒவ்வொன்றும் தாங்களே புத்தரின் உண்மையான கொள்கையைப் பின்பற்றுபவர்கள் எனப் பிரகடனப்படுத்திக்கொண்டன. அவை இரண்டு முக்கியப் பிரிவுகளாக பிரிந்தன: ஹீனயானம், மகாயானம். ஹீனயானத்தின் நூல்கள் பாலி மொழியில் உள்ளன. இந்நூல்களே கெளதமரின் உண்மையான போதனைகள் என்றனர். ஹீனயானம் பகுத்தறிவு, துறவு, தூய்மைவாதம் ஆகிய பண்புகளைக் கொண்டது. மகாயான நூல்கள் சம்ஸ்கிருதத்தில் உள்ளன. மறைஞானம், இறையியல், பக்தி ஆகியவற்றுடன் கெளதமரின் கொள்கையை வேறுவிதத்தில் விரிவாக்கம் செய்தது. ஹீனயானம் தெற்கில் அதிகம் பரவியது, குறிப்பாக சிலோன், பர்மா. மகாயானம் வடக்கில் - நேபாளம், சீனா. ஆனால் இதைக் கொண்டு அவை இரண்டையும் வடக்கு தெற்கு என பிரிப்பதும் பேசுவதும் பிழையானது. 

கூத்தாண்டவர் திருவிழா - கரசூர் பத்மபாரதி


அரவான் மகாபாரத காப்பியத்தில் வருகின்ற ஒரு பாத்திரம். “அரவான்” இரவன் இராவத் இராவந்த் என்றும் அறியப்படுகிறார். அரவான் திரௌபதி வழிபாட்டு மரபில் முக்கியப்பங்கு வகிப்பவர். கூத்தாண்டவர் என்பது அரவானுக்கு வழங்கப்படும் பொதுவான பெயராகும். அரவான் என்பது தமிழ்ப் பெயர். இது அரவு (பாம்பு) என்ற சொல்லிலிருந்து உருவானதாகும். கூத்தாண்டவர் பற்றிய செய்திகள் வாய்மொழிச் செய்திகளாகவும் எழுத்துவழிச் செய்திகளாகவும் உள்ளன. அரவாணிகளின் சமய விழா என்று சொல்வோமானால் கூத்தாண்டவர் திருவிழாவையே கூறலாம். இது வருடந்தோறும் சித்திரை மாதத்தில் நிகழக் கூடியது. கூவாகம், பிள்ளையார்குப்பம் போன்ற இடங்களில் இத்திருவிழா மிகவும் சிறப்பாகக் கொண்டாடப்படுகிறது. பம்பாய், கல்கத்தா, டில்லி, மும்பை போன்ற வட மாநிலங்கள் மட்டுமல்லாமல் இந்தியா முழுவதும் உள்ள அரவாணிகள் இதில் பங்கு பெறுகின்றனர். 

அறிவியல் மாற்றங்களும் அறிவியல் புரட்சிகளும்: பகுதி 2 - சமீர் ஒகாஸா

ஒப்பிடவியலாமை (Incommensurability) மற்றும் தரவின் கோட்பாட்டு-சுமை (theory-ladenness of data)

குண் தான் முன்வைத்த கூற்றுகளுக்கு இரண்டு முக்கிய தத்துவார்த்தமான வாதங்களை முன்வைக்கிறார். முதலாவது, போட்டியிடும் கருத்தோட்டங்கள் ஒன்றுக்கொன்று ’ஒப்பிடவியலாதவை’ என சொல்கிறார். இந்த கருத்தைப் புரிந்துகொள்ள நாம் குண் சொல்லிய ஒரு விஷயத்தை நினைவில்கொள்ள வேண்டும்: ’ஒரு அறிவியலாளரின் கருத்தோட்டமே அவரின் ஒட்டுமொத்த உலகப்பார்வையையும் தீர்மானிக்கிறது, அவர் அந்த கருத்தோட்டத்தின் வழியாகவே அனைத்தையும் பார்க்கிறார்’. ஒரு அறிவியல் புரட்சியில் தற்போதுள்ள ஒரு கருத்தோட்டம் புதிய ஒன்றினால் மாற்றப்பட்டால் இதுவரை அறிவியலாளர்கள் உலகைப் புரிந்துகொள்ள பயன்படுத்திய முழு கருத்தியல் கட்டமைப்பையும் கைவிட நேரிடும். எனவே ’அறிவியலாளர்கள் ஒரு கருத்தோட்டத்தின் மாற்றத்திற்கு முன்பு ஒரு உலகிலும், மாற்றத்திற்குப் பின்பு வேறொரு உலகிலும் வாழ்கின்றனர்’ என உருவகப்படுத்தி சொல்கிறார் குண். ஒப்பிடவியலாமை என்ற கருத்து ஒன்றுக்கொன்று எந்தவொரு நேரடியான ஒப்பீடையும் செய்ய இயலாத மிகவும் வேறுபட்ட இரு கருத்தோட்டங்களைக் குறிப்பது. அவைகளுக்கிடையே தொடர்புபடுத்திக்கொள்ள எந்தவொரு பொது மொழியும் இருக்காது. இதன் விளைவாக வெவ்வேறு கருத்தோட்டத்தை பின்பற்றுபவர்கள் தங்களின் பார்வைகளுக்கிடையே ஒரு முழுமையான தொடர்பை ஏற்படுத்துவதில் தோல்வியடைந்துள்ளனர் என்கிறார் குண்.

குருகு ஓராண்டு - பார்வைகள்


குருகு இதழ் ஓராண்டை நிறைவு செய்திருக்கின்றது, எழுத்தாளர்களும் வாசக நண்பர்களும் தங்களது வாழ்த்துக்களை அனுப்பியிருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு எங்களது அன்பு. குருகு இதழின் ஓராண்டு செயல்பாட்டை மதிப்பிடும்படி உள்ள இந்தப்பார்வைகளை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்கிறோம்


வளவ. துரையன். எழுத்தாளர், “சங்கு” இதழாசிரியர்

வளவ. துரையன்- தமிழ் விக்கி

“சுவை புதிது, பொருள் புதிது, வளம் புதிது, சொல் புதிது” எனத் தம் கவிதை பற்றிக் குறிப்பிடுவார் பாரதியார். அதேபோல எல்லா வகையிலும் புதுமையாகச் சற்று வேறுபட்ட இலக்கிய இதழாகப் பயணம் செய்து கொண்டு இருக்கிறது குருகு இணைய இதழ். சிறப்பான பயணக் கட்டுரைகள், கனமான தத்துவ உரையாடல்கள் போன்றவை இந்த இதழின் சிறப்பியல்புகள். கலை, தத்துவம், வரலாறு என்பனவற்றைத் தன் முகப்பில் தாங்கி வரும் குருகு மேற்கண்ட மூன்றிலும் பலப் புதிய கருத்துகளைத் தாங்கி வருகிறது. இதழ் அமைப்பும் படைப்புகளுக்கேற்ற படங்களைத் தேடிப்பிடித்து வெளியிடும் உழைப்பும் பாராட்டத்தக்கவை.